'De ballade van de hersenkrimp' is een monoloog in verzen van de oude, in een verpleeghuis opgenomen professor Hulst van Lagerweij, die, omdat zijn geest enigszins verward is, uit Huize Vlier wegloopt en rond gaat dwalen. Tijdens zijn omzwerving, die hem naar diverse plekken voert (een bietenveld, een supermarkt, een kerkhof), vindt hij een kostbaar voorwerp dat hem een aanzienlijke geldelijke beloning zal opleveren. Na deze vondst belandt hij uiteindelijk toch weer in Huize Vlier...